محل انتشار اشعار احمدیزدانی

 بشنو این حرف پر از صدق مرا هرکسی خوش کند احوال تورا بوده مانند فرشته و ملک که فرستاده به سوی تو خدا .

  گل بی خار و قشنگی تو تکی به زر ناب رفاقت محکی روشن از نور تو باشد دل من اصل مطلب تو و باقی الکی .

 دروغ هرجا شود حاکم کند غوغای بسیاری وطن شد مبتلا حالا به نوعی دُگم رفتاری فراری داده ایمان را عبادت شد ریاکاری بجای حربه ی دانش خرافه در میانداری گروه ویژه ای راحت وَ مردم در گرفتاری برای میز و پست حالا تظاهر گشته اجباری برای حل مشکل ها نیاید از کسی کاری برای غرقه در مکنت نباشد رنج ناداری درخت سبز در جنگل کجا دارد غم خاری گروه نخبگان حالا زده خود را به بیعاری شود آیا فرج حاصل مداوا گشته بیماری ؟

 گشته تورّم خوره ی روح و جان برده گرو زندگی و عمرمان بوده هدف زندگی خوب و خوش جای خوشی کرده قشنگ لختمان .

 ای خدا از دست لطفت الهوار سال ما را کرده ای تو سال مار اژدها نیش خودش را زد به ما رفته تا هفت آسمان اسم دلار سال مار آخر چرا پروردگار باید از دستش نموده ما فرار خالقا ترسیده از اسمش همه میکند احوال ما را زهرمار سال خرسی سال شیری سال فیل کن مقدّر تا شود به حال زار . کوتوال خندان