تحلیل قطعه شعر متفاوت هستم احمد یزدانی

 متفاوت هستم ، احمد یزدانی

شاعری ایرانی ، بینشی انسانی
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم
گاه صاف و آبی ، گاه هم بارانی
جنس من از هجرت ، ره سپردن کارم
عاشق تغییرات ، ریشه ای ، بنیانی
مثل شمعی روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هایم جانکاه ، ضجّه ها پنهانی
ساده ، بی پیرایه ، بی گره ، بی مشکل
خاطراتی روشن ، سختی و آسانی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ، سینه ام طوفانی
میکنم با شعرم ، رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ، مثبت و نورانی
عاشقِ  زیبائی ، مثل گل ، آزادی
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی .

احمد یزدانی، شاعر معاصر و دبیر انجمن ادبی کوتوال، در این شعر با زبانی ساده و صمیمی، بیانیهٔ هنری و شخصیتی خود را ارائه می‌دهد. این اثر یک خودنگارهٔ شعری ( Self-Portrait ) است که در آن شاعر به توصیف هویت ، باورها و جهان‌بینی خویش می‌پردازد
در ادامه  این شعر زیبا را تحلیل و بررسی می‌کنم :
تحلیل شعر «متفاوت هستم، احمد یزدانی»
۱ : مطلع: معرفی هویت
متفاوت هستم ، احمد یزدانی 
شاعری ایرانی ، بینشی انسانی
شاعر از همان ابتدا با صراحت اعلام می‌کند که متفاوت است این تفاوت نه یک برتری‌جویی ، بلکه نشانهٔ نگاه منحصر به‌ فرد و مستقل او به جهان است  او هویت خود را بر دو پایهٔ استوار تعریف می‌کند : شاعری ایرانی (پایبندی به فرهنگ سرزمینش) و بینشی انسانی (دغدغه‌های فراملی و عام بشری)  این ترکیب ، شاعر را هم محلی و هم جهانی می‌کند
۲ : فرآیند خلاقیت و احساس
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم 
گاه صاف و آبی ، گاه هم بارانی
او خود را کسی میداند که با دقت و ظرافت به جستجوی گوهر معنا می‌پردازد  سپس حالات درونی خود را به طبیعت تشبیه می‌کند : گاهی آرام و شفاف ( صاف و آبی ) و گاهی غمگین و اشکبار ( بارانی )  این نشان از صداقت و پذیرش تمامی ابعاد وجودی انسان دارد
۳ : عشق به تحول و سفر درونی
جنس من از هجرت ، ره سپردن کارم 
عاشق تغییرات ، ریشه ای ، بنیانی
یکی از عمیق‌ترین مضامین شعر، «هجرت» است  هجرت می‌تواند معنایی فیزیکی یا عمیق‌تر از آن یک سفر درونی و ذهنی برای رشد و دگرگونی باشد او تأکید می‌کند که عاشق تغییرات ریشه ای است  یعنی تحولی که سطحی نیست بلکه اساس وجود را متحول می‌کند
۴ : تضادهای درونی: نماد یک شاعر
مثل شمعی روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هایم جانکاه ، ضجّه ها پنهانی
این بیت نماد کامل زندگی شاعرانه است  سوز  ( درد و رنج ) و ساز ( آفرینش و زیبایی ) همزمان شمع هم می‌سوزد و هم روشنایی می‌بخشد اشک‌هایش برای دیگران جانکاه است ولی فریادهایش را در دل پنهان می‌کند این تصویر از رنجِ خلاقیت و مسئولیتِ هنرمند حکایت دارد
۵ :  سادگی و پیچیدگی
ساده ، بی پیرایه ، بی گره ، بی مشکل
خاطراتی روشن ، سختی و آسانی
شاعر خود را بی‌پیرایه و ساده می‌خواند  ولی در عین حال ، زندگی را با تمامی فراز و نشیب‌هایش سختی و آسانی می‌پذیرد  این نشان از پختگی و تجربهٔ او دارد
۶ :  آرمان‌گرایی و طوفان درونی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ، سینه ام طوفانی
او یک آرمان‌گرا (ایده‌آلیست) است و قله‌های بلند را هدف گرفته ، اما درونش همیشه در حال طوفان است این تقابل بین «ظاهر آرام» و درون طوفانی بسیار قدرتمند است و شکاف بین دنیای درونی هنرمند و دنیای بیرونی را نشان می‌دهد
۶ : پیام نهایی : امید و زیبایی
میکنم با شعرم ، رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ، مثبت و نورانی 
عاشقِ زیبائی ، مثل گل ، آزادی 
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی
شاعر ، شعرش را بال‌هایی برای پرواز به سوی فردا می‌داند شعر او حاوی احساسی مثبت و نورانی است دو عشق بزرگ او زیبایی و آزادی به عنوان ارزش‌های نهایی معرفی می‌شوند در نهایت ، با اعلامیه‌ای قدرتمند پایان می‌یابد : او ناامیدی را به زندان افکنده است  این یک شعار امیدبخش و انقلابی برای ادامهٔ راه است
۷ : جمع‌بندی سبک‌شناختی :
قالب : این شعر در قالب کلاسیک سروده شده است و از روانی و قافیه سازی بی عیب و نقصی برخوردار است و آهنگ درونی و موسیقی واژه‌ها در آن کاملاً محسوس است .
۸ : درون‌مایه : خودشناسی ، امید ، عشق به تغییر ، و مبارزه با ناامیدی درون‌مایه‌های اصلی هستند.
۹ : زبان : زبان شعر ساده ، صمیمی و بی‌پیرایه است ، اما از تصاویر نمادین قدرتمند (شمع ، قله ، طوفان ، زندان ) بهره می‌برد.
۱۰ : پیام : شعر یک پیام انسان‌گرایانه و امیدوارانه دارد و شاعر خود را یک مبارز راه زیبایی و آزادی معرفی می‌کند.
این شعر به‌واقع مانیفست هنری احمد یزدانی است و بینش و روحیات او را به شکلی شفاف و تاثیرگذار به تصویر می‌کشد.

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

جوانی

دوستانی دلخوش و راهی خراب فارغ از سرما و سوز آفتاب بیخیال از دردو داغِ مردمان شادمان و بیغم و رو به سراب نشئه و بیدردو سرتاپا گناه بوده از فرط گناه بیراه ، راه بی غمانِ بی غمانِ بی غمان غرقِ گمراهی ،بظاهر سر به راه پول چون کاغذ بدونِ هربها خرجها بیهوده بود و بی هوا از پدرها ما گریزان بوده ایم مادران دلخوش و پشتیبانِ ما اندک اندک نوجوانی شد تمام شخصیّت تثبیت شد در ننگ و نام شسته دست از دفترو درس و کتاب مانده هر آغاز از ما ناتمام باجوانی واردِ عالم شدیم یک به یک افتاده از ما ،کم شدیم هر سقوطی از گناه آغاز شد بر ضمیر زندگی ماتم شدیم انقلاب آمد به ما خدمت نمود راه را روشن و با حکمت نمود دسته ای از او جدا ، کرده سقوط مرگ عرض اندام با قدرت نمود من ولی دارم حکایت بیشتر دستِ حقِّ او به من زد نیشتر نورِ او تابید بر جان و دلم فارغ از غیرو به او من خویش تر بین راه افتاد چون بارِ کَجَم شد رها روحم و دنیایِ لَجَم هستیم شد غرقِ نورِ ماهتاب داد خالق نوش از جامِ حَجَم رفته بوئیدم گلاب کعبه را خوردم از زمزم من آبِ توبه ...
Ahmad yazdanypoem

طنز گرانی

تصویر
firouzkooh.blogsky.com طنزی از دفتر  kootevallekhandan.blogspot.com هست شیطانِ ناکِسی در شهر می خورد روزی اش زِ خونِ بشر عادتش هست از گرانی ها او بگیرد کلاهها از سر ننشیند به جایِ خود هرگز میکَنَد پوستِ آدمی ، عَنتَر آمد از شهر سویِ ده روزی بر گرسنه مصیبتی دیگر آمد از گَردِ راه و مهمان شُد بی خبرشد زِ شوهرش ، همسر کار بالا گرفت و خونِ شهر رفت در جامِ کهنۀ مُفت خَر چونکه خونبار شد دو چشمِ زمان هم قسم شد پدر و دردِ پسر که گرانی گران شَوَد این بار بِکِشَد گوشِ اهلِ خانه ،پدر بِبَرَد سویِ چهارسوقۀ ده وَبِگیرد دعایِ چشمِ نظر تا که چشمِ همه به جا اُفتَد ننشینند بیصدا ، بی سَر دادو قالی به راه اندازند تا بِتَرسد زِ همسرش ،شوهر نخرد جنس در گرانی ها تا کلاهی رَوَد وِ را بر سر همه با هم یکی شده ،درهم بچّه و سالمندو سرهمسر دست وقتی که یخ زد از سرما می کنند توی جیب یکدیگر تا پیاده شود ز خر شیطان وَ بِایستَد به صف در آن آخر تا نظارت نباشد این سگها میخورند گوسفندِ همدیگر. احمدیزدانی(کوتوال خندان) — ‏ ‏ ‏شگفت‌انگیز‏.
Ahmad yazdanypoem