محل انتشار اشعار احمدیزدانی

حضرتِ پاک و شریف ،ای گُلِ ما ،اسماعیل(ع)   آبروی قلم و دستِ شفا ، اسماعیل(ع) صخره در بندِ تو ،کوه خدمتِ تو ،اسماعیل(ع)  تکیه کرد هرکه به تو، خاست زِنو ،اسماعیل(ع) مردو زن جملگی هستند کمربسته ی تو  عاشقانند پناهنده وَ وابسته ی تو هرخرابی که به تو رو بِکُند آباد است  آنکه را مهر تو در جان و دل است  آزاد است قرن ها آمدو باقی تو وَ خاکِ قَدمت  ریزه خوارانِ تو دیدند عطا و کَرَمت خادمین تو از ادوار کهن تا امروز  همگی معتقدِ معجزه های تو، هنوز زائرانند همه کَفترِ جَلدِ حرمت،  باز درهایِ بهشت است به مُهرو قلمت هر گلِ نازو لطیفی که در این بستان است  تا به خاکِ تو نظر کرد شکوفا شدو هست گرچه از مرقدتان تا به خراسان دور است  لذّتِ  از نور برادر همه جا  مقدور است هرکه قصدش عتبات است و حریمِ محبوب  حَرَمِ توست سرآغازو سرانجام ،چه خوب نورِ درگاهِ شما بر دل و جانِ آنهاست  هر یکی پرچمی  از کاخِ بزرگیّ شماست هست از گنبدتان بارقه ی شعر وَزان  گل و گلدسته ی ایوانِ شما مهروَزان هرچه یاءس است به یک دیدنتان برباد است  از گلِِ مهرِ شما خاطره ها دریاد است گفته شد از پدران با پسران تا