محل انتشار اشعار احمدیزدانی

ابتدا از مـن به تو مسجـــد ،ســـلام سنگر هستی تو به فرمــــانِ امــام دیده ی بختی که روشـن از تو شــد میــــدرخشــــد در دلــش مــاهِ تمام خـانه ای هستــی بــرایِ خــالقــــم گـــــرچه او هــرگــــز نگنجد در مقام هـــرکه را روح و روان با مسجداست راه روشن عمـــــر باشـــد مستـــدام مـــــرکــــز پاکانِ هــــر شهـــــرو دیار همچــــوگلدانی پر از گل ،خوشخرام هجرو وصل و دردو درمان در توهست می شـــود در تـو جـــــدائی انهـــدام مــرکز جمع و جمـــاعت مسجد است دیــن مــــومـــن را پنــــاه و انســجام عهدو شرط و مهربانی صحنِ توسـت دوستی میگیـــرد از مهــــرت قــــوام بوی قــرآن میـــدهـــــد هر گوشه ات گشتــــه نــازل در تــو آیــات و پیــــام هــــر دلی از مهـــــر تو گـــرما گرفت می شود ســردی برایـــش بی دوام کفـــرو عصیــــان را فــراری می دهد بر ســــر شیــطان زنی سنــگ مدام از مِــــیِ ســـرخِ حضــــورت صبحگاه اهـــلِ قبــــله جانشـــان یاقـوت فام. احمدیزدانی