ای گستره وَ پهنۀ ی گیتی وَ تو صــــد دام
بـر ثـروت و دانـائی دنیــــــا بنهــــــی دام
دریوزگی و نوکری و خفّت و خواری است
سهمش که شود با سخنان تو، کسی خــام
با آنکه همه عمرتو باشد، دو سه صدسال
یک وحشی بی چون و چرائی تو، عمـــوســــــام
جاســــوســـیِ یاران و رفیقــان شده کارت
شیـــطان بـزرگـــی و دغل بـــــازی و بد نام
هستی تو عروسی که به هر حجله نهد پای
دستــی چـدنی داری و صـــد کینه به فرجام
تبعیــــض نــژادی و چپـــــاول هنــــــر تــو
دادند به درصــــــــد نود و نه به تو پیغــــام
کار تو منافع طلبی، جنگ و جـــــــدال است
بر گــــــور بسی مــــردم دنیـــا زده ای گام
ناکازاکی و هیــــروشیمـــــا شــاهــــدِ حرفم
اکنون شـــــــده ای عابد و زاهد به سرانجام
داعـــــــش و سیاهـــــکاری و بمـــب اتم تو
وقتیکه خدا خشم بگیــــــــرد، شَـــوَدَت دام
میــــدان تشیّـــــــع نبــــود عــــــرصه گهِ تو
صبراست و بصیرت که کند دشمن خـود رام
با خـــــود رُحَمــــائیم و اشـــــدّاءُ به کفّـــــار
با دوستـــیِ شیعــــــه شـــــود غلغلـــــه آرام
این مملکت حضرت صاحب و نه حرف است
دیدی به طبس قطره ای از اشک شب هنگام
پایان/
و که مســت از مِیِ نوشیـــن وَ پروازِ به خــوابِ نازو شیـــرینی
پاسخحذفکجـــا چشمـــت به زخمِ سینــــۀ شیعـــه و آقایــــش نظــــــر دارد؟
به دریا گفت رازِ سَربِمُهری موج در رفتن به سویِ مسلخِ طوفان
که تنهــــا آب می داند لـــــبِ تشنـــــه به او چشـــــمِ دِگَـــــر دارد
حَسَـــن (ع) پِی کــرد در روزِ جَمـل با اقتـــدارو هیبتـــش اُشتُــــر
شجاعــــت را ببیـــــن ، صلـــحی که بر اســلام خیرِ مستَمَر دارد
به تعریف از خلایق دل نبنــــدد ،رو به مقصد میــــرود عـــاشق
حسیـــن ابنِ عــلی از کعبــــــه ســـویِ کــــربلا قصدِ خطــر دارد
نشــــان کــــاروانِ اهــــــلِ دل در آسمــــــانِ هفتــــم و معــــراج
دِلِ شیعـــــه زِ رازِ کـوفیــــــان و بی وفـــائی هـــــا خبـــــر دارد
وفـــا را جستُجــو در خانه هـــایِ عُون و جَعفَر کُن ،نه در کوفه
شهیــــد اســت آنکه با خــونش سعادت بر بشر را تاجِ سَر دارد
فُــــرات از تشنگی هــــایِ سپهسالارِ لشکــــر اشــــک می ریزد
رُقیّه(س) در حَرَم چشمان به دستـانِ عمـــویــش بی ثمــــر دارد
درونِ بوریا پیچیــــده شــــد خــــونِ خـــدا با دســـتِ نا اهـــــلان
از آن بی حــرمتی هم آسمان و هــــم زمیـــن چشمــــانِ تـر دارد
محلّات و گــذرهــــا تکیـه ، در هــر تکیِــــه اش برپا عـــزاداری
یزید هـــرگـــــز نفهمــــد از سَــــرِ بَر نِی وَ قــــرانی کـه بَر دارد
تمـــامِ کــــربلا بوده به رویِ شــــانه هــــایِ زینــبِ کُبــری(س)
همــــه دیدند با چشمــــان که ایشــــان هـــــم نشانی از پدر دارد
خمینی پیرِ ما فـــرمود پیــروزاست خـــون ،الله واکبر از دلِ آگاه
از این سینه زنی هـــا در محــرّم با صفــــر دشمــــن ضرر دارد
امامِ ما بیــان کـــردند هــرجا کـــربلا هــــرروز عاشــــوراســـت
ولی بر سینـــه هـــایِ پاک، اشــک و آهِ مظلـــومـــان اثــر دارد
پِیَمبَــــر، حضـرتِ اَکرَم رســولِ آخــــرو اعظــــم که می خنــــدد
کنــارِ حوضِ کـــوثر منتظــــر بر شیعیـــان چشمـان به در دارد.
سراینده: احمدیزدانی(کوتوال)
http://www.deemeh.blogfa.com
kootevall@gmail.com
Https://telegram.me/ahmadyazdanykootevall