عصا
هستی تو به پای لنگ من همچو عصا
در دیدنِ رویِ تو غمــــم راســت ، دوا
از ره نرسیـــــدی و شــــدم مـــن آزاد
ای درد که در اصــل توئی عین شفـــا
(کوتوال خندان)
مردم ایران
مردمِ ایران بزرگندو عمیق و ریشه دار زیرک و هوشیارو آتشپاره وَ پر اعتبار وصلۀ ناجور در دوران فراوان دیده اند کرده اند از بهرشان تدبیــــــــرهایِ آبدار
نظرات
ارسال یک نظر