محل انتشار اشعار احمدیزدانی

 

 گسسته شد در وپیکر زخانه ها در شهر ز روستا  و  قُرأ قشنگِ  این  کشور در این زمانه ی امواج و سنّت وثروت خوشا  به  سینۀ  پر مهر و عشق یکدیگر.

 ای کاش از این سراب که زندان آدم است پای گریز داشت تن خسته جان تو پای گریز داشت به جایی که دست غیر راهی نداشت به جان و جهان تو آنجا کز اتّحاد نهان و عیان تو فرقی ز هم نداشت عیان و نهان تو آنجا که خوی مردمی و مهر آدمی می داشت جان عزیزی ضمان تو جایی که بهر لقمه ی نانی ز خوان خویش آزار هر کسی نکشیده روان تو جایی که بود از اثر آمن و عدل و داد دل در ضمان عشق و هنر در ضمان تو آنجا که مردمش ز ادب دوستی شوند غمخوار تو مصاحب تو، مهربان تو مهر آیدت ز در که شود میزبان تو یار آیدت به بر کـه شـود میهمان تو جان تو جان همه ، جان زندگی ، جانی چو ناخدای تو در بیکران تو. kootevall.blog.ir

 آفرین بر خلق آمریکا که غوغا کرده اند راهشان را از نتانیاهو مجزّا کرده اند کرده اند کاری که آمریکا نقابش را گرفت سربلند آزادگان را بی محابا کرده اند یک گروه با سواد و مردمانی حق طلب مفتضح صهیون رسوا را به دنیا کرده اند دلخورند از غاصبان قاتل بد عاقبت در خیابان ها حقیقت را هویدا کرده اند روبروی باند خودخواه و خشن با اقتدار اهتزاز پرچم حق را به معنا کرده اند گشته ثابت مردم عالم به حق دل داده اند چون که قتل کودکان غزّه افشا کرده اند گرچه آمریکا و صهیون دستشان در دست هم حق پرستان دستشان رو و رسوا کرده اند بذر نابودی صهیون زد جوانه شد قوی مردم دنیا افولش را تماشا کرده اند اعتراض مردم آزاده دنیا را گرفت مردمان یاری به حق اینجا و آنجا کرده اند در تمام عالم اکنون شد فلسطین افتخار چون که خون دادند و باهم کار زیبا کرده اند گشته ثابت استقامت عامل پیروزی است فوج مظلومان جهان را قبضه حالا کرده اند وضع و اوضاع جهان تغییر فاحش کرده است ظالمان سوراخ اجاره بهر فردا کرده اند شرق و غرب عالم اکنون در هوای غزّه است چون شهیدان فلسطین کار خود را کرده اند .

 رفتم به زورخانه و چیدم گل سلام دادم به زیر لب به همه بانیان سلام بر سیّد و به سردَم و پیشکسوت و بزرگ بر گود و میل و خدمت هر پهلوان سلام بر تخته های شِنو ، ضرب و زنگ و سنگ کبّاده ها وَ چرخش نیک اختران سلام بر مرشد عزیز و گرامی که چشمه است، گویای نکته سنج و خوش الحانمان سلام بر جمع عاشقان چنین ورزشی کهن باید نثار کرده به صدها زبان سلام وقتی سلامتی بشود هر سلام ، از آن، بر خلق روزگار و به اهل جهان سلام .

 جنگ ترکیبی و سوز دل و سرمائی سخت شده اند عالم و آدم که شود حق دلسرد عالمی داده به هم دست جفا ما تنها درد ما را نکند حس کسی الّا همدرد دیده از روز ازل سختی ره را امّا راه حل بوده جدالی که نفهمد بی درد تا ته قصّه همه محکم و در یک سنگر تا که میهن شود آزاد و رها از هر درد جنگ با دشمن بیگانه ندارد سختی مشکل از داخلمان است و نفسهایی سرد.

  تقدیم به آقای ابوالفضل شریفی راننده سنگین که هیجده سال از فرزند اوتیسمی به تنهايی در سخت ترین شرایط نگهداری کرد و خم به ابرو نیاورد آبروی جاده های خاک ایران گشته ای در وطن روشن تر از خورشید تابان گشته ای شد وقارت موجب خوشنامی رانندگان معنی خوب پدر ، مفهوم انسان گشته ای مطمئنّم تو بزرگ هستی ، عمیق و ریشه دار مهربان در زیر و روهای گذار روزگار  با وجودی سختی دوران و رنج بیشمار کرده ای کار بزرگی که بماند یادگار داده ای درس خردمندی به همکاران خود کرده ای روشن چراغ دل تو با ایمان خود معرفت را داده ای با چشم جان خود نشان سایبانی با سخاوت بر سر سبحان خود از خدا خواهم که سبحان تو را درمان کند با تو کاری را کند که با شکیبایان کند شادمانی را برای تو به سوغات آورد عاقبت را خیر و دل را محکم از قرآن کند . #آیسان_اسلامی #ابوالفضل_شریفی #اوتیسم #سبحان_شریفی #راننده_سنگین .

 نشسته غمزده در اوج خویشتنداری به کُنج خلوت سلّول حبس اجباری فضای ذهن و غم جانفزای محرومان که مانده خانه بدون درآمد و کاری چه مردها و زنان عزیز محترمی اسیر پنجه دیو پلید بیکاری چه مردمان گرفتار آبرومندی رضا به مرگ خودند از فشار ناداری شود که وضع زمان عبرتی پدید آرد بشر دوباره رود روبسوی بیداری خدا کند که شود عبرت توانمندان برای رفع نداری نموده همکاری قدم گرفته بشکرانه توانائی که حل شود ز کسی مشکل و گرفتاری خدا کند که بشر فارغ از حکومت ها کند به جوی جهان مهربانیش جاری خدا کند که درآید ز آستین دستی بگیرد حقّ ضعیفان ز هر ستمکاری به هر کجای جهان رفته با توانائی گرفته حقّ وطن را کند طلبکاری .

 از هر طرف که نگاهت کنم ،وطن خواهم که جان به فدایت کنم،وطن پهناوری وَ نداری تو انتها جان را نثار صفایت کنم ،وطن مفتونِ عشقِ تو هستم و عاشقت دُرّ و گوهر به بهایت کنم ، وطن دارم زِ بوم و برت خاطراتِ خوش چشمان خود کفِ پایت کنم ، وطن

 خواهی که در این جهان کنی کارستان بایدکه نبوده همچو بیدی لرزان هرکس نتواند بنشیند نزدت ، دیدار تو باید که نباشد آسان در روز جزا حساب انسان ها سخت رد میشود هرکسی شود یارش بخت باشد اگر اندک احتیاط ، اندک فکر ایمان و عمل نماید او را خوشبخت فرمود خدا که یار هرکس شد بخت در راه عقیده میشود او سرسخت ، هرکس که خدا بگیرد از او دستش، یعنی که شود ز رنج هستی راحت دارد به دلش انرژی عالم را تعظیم کند بروز و شب خاتم را بیدار شود ز خواب غفلت آرام از سینه خود دور کند ماتم را .

 قرنی که پشت سر رفت قرنی پر از  خسارت جنگ و گریز دائم بین ضعیف و قدرت دل ها پر از عداوت برلب سخن  زِ بخشش عالم پر از تناقض لبریز عشق ونفرت هر سو پر از نفاق و در جستجوی وحدت از خشتِ اوّلش کج از این خراب عمارت حرف و سخن درستی بوده عمل خلافش راهی پر از خسارت پر بوده از حکایت هرجا امانتی بود دست خیانتی بود تا مقصدی نرفته بار کج و خیانت با خالق وجهانش، باعاشق ومرامش باصادق وکلامش حرف و سخن به نخوت بوده همه گرفتار از شرق و غرب عالم قرنی پر از خسارت قرنی همه روایت .

 هوا پس باشد از دست حماقت بود عنوان جعلی یک سعادت گروهی در پی نشخوار فکری به مدرک رو نموده بی لیاقت تلاش و سعیشان القاء عنوان براشان دکتری آمال و غایت نه دکترهای اهل فضل و دانش فقط نامی تهی از علم و زحمت شبانگاهان به بستر رفته ، صبحش شدند دکتر پس از یک استراحت اگر با زحمت خود گشته دکتر عمیق هستند و دستان کرامت نباشد ادّعائی در کُنش ها شود ساطع ز گل بوی لیاقت گرفتاری ز دست عقده ای هاست گرفته دکترا یکشب به سرعت زبان سرخ سرها داده بر باد به سبزی رو کنم تا گشته راحت .

 فضا طوفانی و آنها نبودند به ساحل استراحت مینمودند ز دریا آمده کشتی و آنها غنائم را طلبکاری نمودند برای باج ناحق با دورنگی شهیدان را دروغی میستودند پس از یک مدّت کوتاه به رندی وطن را از من و از تو ربودند .

 شده انسانیت بازیچه ی دست طمعکاری نصیب دشمنم شادی نصیب من گرفتاری هوا سرد است و من تنهای تنهایم و بدعهدی دهد فرمان طغیان در گذرگاه وفاداری در این حیرت سرای ناجوانمردی به تو خالق پناه آورده ام شاید برای من کنی کاری نمائی کنترل تا بر سر جای خودم باشم بترسد اشتباه از من نیاید سویم هرباری .

 ببین هادی ، تو تکخالی دلاور جهان را کرده ای زیبا و بهتر شده پر از تو جای خالی ما وطن با زحمتت در بام دنیا بخند چون گل ، بیاید فصل دیگر کنی غوغا به لطف حق تو بهتر تو مرد بی نظیر خاک ایران تو هستی از نژاد پاک و خوبان جهان است و تو در آن قهرمانی شد از تو زنده از نو پهلوانی نشان دادی که از نسل کیانی تو هرکاری بخواهی میتوانی مگر سانتو نیاوردی به ایران نکردی عالمی را مات و حیران؟ کنی تمرین مرتّب بی کم و کسر بود حقّ تو سرداری در آن قصر در ایران سینه های بیشماری کنند از دوری تو بیقراری عملکرد تو شادی آفرین است وجود نازنینت بهترین است تو هستی عشق ما هادی چوپان بتو میبالد اکنون خاک ایران دعای ما که تو تا فصل دیگر کنی فتح جهانی را مکرّر به همّت با تلاش و کوشش خوو رَوی بر روی سکّوهای برتر .